Η πρόοδος της τεχνολογίας στην Ελλάδα πράγματι είναι προβληματική. Η εισαγωγή και (ακόμη χειρότερα) η αποδοχή νέων τεχνολογιών, εφαρμογών, υπηρεσιών είναι πολύ αργή και δύσκολη. Αλλά και η εκτίμηση της αξίας τέτοιων αγαθών είναι μικρότερη αυτής που τους αξίζει. Μιλάω βέβαια για τον απλό χρήστη εφαρμογών υψηλής τεχνολογίας και όχι για τους ειδικούς. Από αυτή τη θέση κι εγώ θέλω να καταθέσω τις απόψεις μου.
Δεν είμαι ειδικός στους υπολογιστές, είμαι ένας απλός χρήστης που από μικρός γοητεύτηκα από την υψηλή τεχνολογία. Για μένα ο υπολογιστής είναι πολύ περισσότερα από ένα χρήσιμο εργαλείο, είναι έκφραση δημιουργίας. Να λοιπόν πώς βίωσα εγώ την έλευση των υπολογιστών στην Ελλάδα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τη θρυλική παιχνιδομηχανή Atari 2600. Ποιος σχετικός με το θέμα δεν θυμάται τον Pacman, το Combat, το Donkey Kong, το Pitfall, τους Space Invaders; Έχω πάρα πολλά ένσημα σε αυτά τα παιχνίδια…
Στη συνέχεια πέρασα στους «πραγματικούς» υπολογιστές (home computers τα λέγανε τότε): Atari 800XL και λίγο αργότερα Atari 130XE. Και άρχισε η δημιουργία: φτιάχναμε πλέον οι ίδιοι τα παιχνίδια μας σε Atari BASIC, Microsoft BASIC, ακόμα και σε Logo. Κάναμε κόντρες με άλλους της παρέας που είχαν Commodore, Amiga, Amstrad και τον μικροσκοπικό αλλά πανίσχυρο Spectrum. Κάναμε «διαγωνισμούς» με δικά μας, αυτοσχέδια «benchmarks» για το ποιος είναι γρηγορότερος, ποιος έχει καλύτερα γραφικά…
Κάπου στα 1985 εμφανίζεται ο Macintosh με τα παράθυρά του. Νέα τρέλα τότε! Οπότε σκάει μύτη ο Atari 520ST με τα δικά του παράθυρα. Και σε λίγο τα PC με τα Windows. Τα νέα έφταναν τότε βροχή. Τα μαθαίναμε από το Pixel. Κάποια στιγμή λοιπόν, μαθαίνουμε και για το internet. Νέο θαύμα! Επικοινωνία από υπολογιστή σε υπολογιστή μέσω ΟΤΕ! Οι φωνές που ακούγονταν ήταν μάλλον απαισιόδοξες: «Μέχρι να εγκαταστήσει ο ΟΤΕ οπτικές ίνες, θα περάσουν δεκαετίες», «Σιγά μην κάτσει ο ΟΤΕ να περάσει οπτικές ίνες. Ακόμα δεν έχει αναβαθμίσει το δίκτυό του από αναλογικό σε ψηφιακό…», και άλλα πολλά. Όλα αυτά λίγο μετά το 1985…
Το 1995 απέκτησα δικό μου e-mail. Το 1997 απέκτησα δικό μου PC (από τότε έχω πάρει άλλα τέσσερα). Το 2000 απέκτησα δική μου ιστοσελίδα. Πρόσφατα έβαλα aDSL στο σπίτι…
Είναι αλήθεια ότι ως χώρα είμαστε πολύ πίσω στον τομέα των υψηλών τεχνολογιών. Ωστόσο, εξακολουθώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Ποιος θα φανταζόταν το 1985 για ΕΔΕΤ; Ποιος θα φανταζόταν για προσωπικές ιστοσελίδες; Για τραπεζικές συναλλαγές μέσω internet; Για το Taxis; Πρόσφατα δημοσίευσα στο internet τις φωτογραφίες της νεογέννητης κόρης μου. Πολλοί συγγενείς που δεν μπορούσαν να τη δουν από κοντά, κατέβασαν τις φωτογραφίες και τις τύπωσαν. Όταν τους επισκέφθηκα, είδα τις φωτογραφίες σε κορνίζες.
Σήμερα, ακόμη και ο πιο άσχετος από υψηλή τεχνολογία μπορεί «κουτσά-στραβά» να τη χρησιμοποιήσει. Εννοώ ότι ΥΠΑΡΧΕΙ η δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσει. Οι ειδικοί καλά κάνουν και φωνάζουν. Είναι άδικο και απαράδεκτο να είμαστε οι τελευταίοι στην ΕΕ στη χρήση υπολογιστών. Όμως, η δυνατότητα ΥΠΑΡΧΕΙ. Και αν κοιτάξουμε λίγο πίσω, θα δούμε τι έχει γίνει μέχρι σήμερα. Θα μπορούσαν να γίνουν πολύ περισσότερα. Αλλά έχουν γίνει πολλά, ας μην το ξεχνάμε.
Συνέχεια ανάγνωσης
