Κατηγορία: σκέψεις

Απόψε, στο τέλος της ημέρας θα προστεθεί ένα δευτερόλεπτο, ως διόρθωση στις αλλαγές στο ρυθμό περιστροφής της Γης.

Υπάρχει ακόμα ελπίδα να καταλήξουμε σε συμφωνία με τους δανειστές πριν λήξει το τρέχον πρόγραμμα!

Συνέχεια ανάγνωσης

Κλαδάκι φτωχό
Παγωμένο στο κρύο
Και το αγιάζι.

Κλαδάκι μικρό
Χαμογελά στον ήλιο
Εκεί στα ψηλά.

Κλαδάκι λαμπρό
Με φρούτα φορτωμένο
Και πολλούς χυμούς.

Κλαδάκι λεπτό
Προσμένει το σύννεφο
Να και η βροχή!

Προσπάθεια για χαϊκού!

Συνέχεια ανάγνωσης

Αν και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η ανθρωπότητα πάει από το κακό στο χειρότερο, τα δεδομένα λένε το αντίθετο. Όπως φαίνεται, το 2012 ήταν το καλύτερο έτος στην ιστορία του ανθρώπου: λιγότερη πείνα, λιγότερες ασθένειες, περισσότερη ευημερία.

Αναλυτικά τα στοιχεία στο άρθρο του The Spectator με τίτλο Why 2012 was the best year ever.

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολλές αντιρρήσεις, αγανάκτηση και σκωπτικά σχόλια προκάλεσε η απονομή του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το 2012. Δεν άκουσα καμία ψύχραιμη άποψη, ούτε καμία εμπεριστατωμένη κριτική. Όλοι συγχέουν τη σημερινή οικονομική κατάσταση, την παγκόσμια κρίση, με την πολιτική ανικανότητα, την ατολμία και την έλλειψη οράματος -από τα οποία ομολογουμένως πάσχει η Ευρώπη- για την έξοδο από τη δίνη της ύφεσης.

Όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πήρε Νόμπελ Οικονομικών, Νόμπελ Ειρήνης πήρε. Γιατί να μπερδεύουμε τα πράγματα; Γιατί η δυσαρέσκειά μας -που την κατανοώ- πρέπει να σβήνει όλες τις προσπάθειες που έχουν κάνει οι λαοί της Ευρώπης για την Ειρήνη; Γιατί η οικονομική μας κατάσταση να μας κάνει τόσο κοντόφθαλμους; Γιατί η προσωρινή έλλειψη έμπνευσης να ακυρώνει τα τεράστια βήματα των λαών προς τη συμφιλίωση; Η πορεία αυτή ξεκίνησε πριν από αιώνες και συνεχίζεται. Τα προβλήματα που παρουσιάζονται κατά καιρούς, τα μικρά πισωγυρίσματα, οι προσωρινές ανεπάρκειες δεν πρέπει να μας στρέφουν ενάντια σε αυτή τη συνεχή προσπάθεια.

Προσωπικά πιστεύω στη φιλία των λαών, στη συνεργασία, στην αμοιβαία ανοχή, στη συνοχή, στο σεβασμό του διαφορετικού. Η διαφορετικότητα ομορφαίνει τη ζωή μας. Πιστεύω ότι οι λαοί μπορούν να ζήσουν ειρηνικά, χωρίς πολέμους, χωρίς βία. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Αλλά η Ευρώπη έχει κάνει σημαντική δουλειά προς αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα πρέπει να γίνουν κι άλλα. Και το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης είναι μια αναγνώριση αυτών των προσπαθειών.

Μια πολλή καλή ανάλυση του θέματος δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The New Republic από τον Paul Berman με τίτλο How Europe Earned Its Nobel Peace Prize.

Συνέχεια ανάγνωσης

Μέσα στον κυκεώνα της οικονομικής κρίσης πλήττεται και κάθε προσπάθεια συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Τα συνέδρια παραπαίουν, τα σεμινάρια μειώνονται δραματικά και ακόμα και τα υποχρεωτικά μαθήματα εκπαίδευσης κινδυνεύουν να σταματήσουν. Ο λόγος διττός: η συμμετοχή είναι ελάχιστη, καθώς το οικονομικό βάρος συμμετοχής σε ένα συνέδριο γίνεται δυσβάσταχτο, αλλά και οι χορηγίες των εταιρειών έχουν πρακτικά μηδενιστεί.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον οι ελληνικές κτηνιατρικές επιστημονικές εταιρείες αγωνίζονται να επιβιώσουν. Το τελευταίο 12ο Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Συνέδριο έδειξε ότι παρά τις προσπάθειες, το αποτέλεσμα ήταν φτωχό. Η συμμετοχή μικρή, το επιστημονικό πρόγραμμα φτωχό, η εμπορική έκθεση ισχνή. Κοινή παραδοχή στα πηγαδάκια: «ακόμα και τον καφέ τον πληρώνεις»! Και αλήθεια, χρειάζονταν έξι αίθουσες σε ένα ξενοδοχείο σαν το Hilton για ένα ελληνικό συνέδριο; Ούτε παγκόσμιο να ήταν!

Πιστεύω πως οι οργανωτές τέτοιων συνεδρίων θα πρέπει πλέον να αλλάξουν τακτική. Τα ελληνικά κτηνιατρικά συνέδρια πρέπει να γίνουν πραγματικά επιστημονικές συναντήσεις, και όχι πεδίο αλληλοβαυκαλισμών.

Συνέχεια ανάγνωσης

Το φλάουτο κελαηδούσε. Η κιθάρα τραγουδούσε. Το φλάουτο έτρεχε. Η κιθάρα το κυνηγούσε. Το φλάουτο κρύφτηκε. Η κιθάρα το έψαχνε. Το φλάουτο χόρευε. Η κιθάρα το ακολουθούσε. Το φλάουτο ορμούσε. Η κιθάρα βουτούσε. Το φλάουτο μοιρολογούσε. Η κιθάρα βογκούσε. Το φλάουτο έτρεμε. Η κιθάρα το παρηγορούσε.

Λίγοι είχαμε την ευκαιρία εχθές το βράδυ να απολαύσουμε μια μάχη ανάμεσα σε δύο όπλα, δυνατά, επικίνδυνα, αιμοβόρα: ένα φλάουτο και μία κιθάρα. Οι μαχητές-χειριστές τους τους φέρθηκαν ωραία, άξια, με σεβασμό. Τα όπλα σίγησαν. Οι ακροατές διαλύθηκαν ήσυχα με τις κλαγγές κρεμασμένες στ’ αυτιά τους. Και μια σταγόνα αίμα από μια αμυχή στα αμυγδαλοειδή σώματά τους.

duoterpsis.eparaschou.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Η πρακτική εφαρμογή των Νόμων της Φύσης και η επίδρασή τους στην καθημερινή ζωή μας μου κέντριζε πάντα το ενδιαφέρον και έκανε την φαντασία μου να ταξιδεύει. Βλέποντας πρόσφατα ένα video, ξαναθυμήθηκα ένα παλιό ερώτημα που προκύπτει από τη Θεωρία της Σχετικότητας -Ειδική και Σχετική. Και αυτό με έκανε να διαβάσω και τη Θεμελίωση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας.
(περισσότερα…)

Συνέχεια ανάγνωσης