Μάχη

Το φλάουτο κελαηδούσε. Η κιθάρα τραγουδούσε. Το φλάουτο έτρεχε. Η κιθάρα το κυνηγούσε. Το φλάουτο κρύφτηκε. Η κιθάρα το έψαχνε. Το φλάουτο χόρευε. Η κιθάρα το ακολουθούσε. Το φλάουτο ορμούσε. Η κιθάρα βουτούσε. Το φλάουτο μοιρολογούσε. Η κιθάρα βογκούσε. Το φλάουτο έτρεμε. Η κιθάρα το παρηγορούσε.

Λίγοι είχαμε την ευκαιρία εχθές το βράδυ να απολαύσουμε μια μάχη ανάμεσα σε δύο όπλα, δυνατά, επικίνδυνα, αιμοβόρα: ένα φλάουτο και μία κιθάρα. Οι μαχητές-χειριστές τους τους φέρθηκαν ωραία, άξια, με σεβασμό. Τα όπλα σίγησαν. Οι ακροατές διαλύθηκαν ήσυχα με τις κλαγγές κρεμασμένες στ’ αυτιά τους. Και μια σταγόνα αίμα από μια αμυχή στα αμυγδαλοειδή σώματά τους.

duoterpsis.eparaschou.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

René Magritte

Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα στο Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης Tate του Liverpool. Εκεί λειτουργούσε έκθεση του μεγάλου Βέλγου ζωγράφου René Magritte. Ο Magritte είναι πραγματικά ένας τεχνίτης της παραπλάνησης. Ένας άνθρωπος ο οποίος είχε δηλώσει ότι «η ζωγραφική είναι πολύ βαρετή», παγιδεύει τον εγκέφαλό σου, χωρίς να το θέλεις, σε ένα κύκλο πραγματικότητας-σουρρεαλισμού. Έναν κύκλο ύπουλο, αέναο, που όσο προσπαθείς να τον σταματήσεις και να ξεφύγεις απ΄ αυτόν, τόσο αυτός σε ρουφάει σαν καταβόθρα και σε ενσωματώνει στους πίνακές του.

Σε μια γωνιά το βλέμμα μου καρφώθηκε σε έναν μικρό πίνακα. Κάπου τον ξέρω, είπα, κάπου τον έχω ξαναδεί. Ήμουν σίγουρος ότι αυτό το φανάρι, αυτό το δέντρο, αυτός ο ουρανός, μού ήταν γνωστά. Ένας πίνακας γεμάτος φως. Σκοτάδι και φως. Λήθη και γνώση. Ζωή και θάνατο. Και τότε ο εγκέφαλός μου πήρε φωτιά. Τον είχα δει κάπου σε ένα βιβλίο. Ναι, πρέπει να ήταν ένα εξώφυλλο. Ένα εξώφυλλο από βιβλίο που έχω διαβάσει. Ήταν από το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη, Η Αυτοβιογραφία του Φωτός.

Πιο κάτω είδα ένα από τα πολύ γνωστά έργα του, με τα οποία παίζει με την πραγματικότητα και το φανταστικό, σαν να κοροϊδεύει το θεατή: μία πίπα και από κάτω η επιγραφή “This is not a pipe”. (Ο ίδιος πίνακας υπάρχει και στα γαλλικά “Ceci n’est pas une pipe”.) Πέρα από την κατάφωρη παραβίαση της λογικής μου και την πυροδότηση εκατομμυρίων συνάψεων στον εγκέφαλό μου για να καταλάβω τον πίνακα, συνέβη και κάτι ακόμα: θυμήθηκα το εξώφυλλο ενός άλλου βιβλίου που διάβασα: The man who mistook his wife for a hat του Oliver Sacks. Σε αυτό το εξώφυλλο υπάρχει ένα καπέλο και από κάτω η επιγραφή “Ceci est ma femme”. Έμοιαζαν τόσο αυτά τα δύο: ύφος, γραμματοσειρά, τεχνοτροπία, διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, έψαξα αμέσως για αυτό το βιβλίο. Στο οπισθόφυλλο βρήκα: “Cover illustration by Paul Slater after Magritte’s The Betrayal of Images.

Τόσες συμπτώσεις; Τόσες φορές ο Magritte στη ζωή μου;

Συνέχεια ανάγνωσης

De Gentse Feesten

De Gentse Feesten (οι Γιορτές της Γάνδης) είναι ένα φεστιβάλ που ξεκίνησε το 1843 και επιβιώνει ως σήμερα. Άρχισε ως ένα μικρό πανηγύρι σε ένα χωριό και σήμερα είναι ένα ένα ευρωπαϊκό πολιτιστικό δρώμενο σε μια μεγάλη πόλη. Φέτος έγινε από τις 16 έως τις 25 Ιουλίου. Δέκα ολόκληρες ημέρες γλεντιού, μουσικής, ξεγνοιασιάς και μπύρας. Αυτήν την περίοδο δεν λειτουργεί τίποτα στην πόλη της Γάνδης. Όλα είναι κλειστά (εκτός βέβαια από τα τουριστικά καταστήματα, τα εστιατόρια και τις μπυραρίες). Ακόμα και τα νοσοκομεία λειτουργούν με προσωπικό ασφαλείας. Δεν προγραμματίζουν χειρουργεία, παρά μόνο για έκτακτα περιστατικά. Είναι ουσιαστικά οι μόνες ημέρες πραγματικών διακοπών. Δεν κάθονται ούτε την περίοδο Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς. Οπότε για τους κατοίκους της Γάνδης είναι μια ουσιαστική γιορτή.
(περισσότερα…)

Συνέχεια ανάγνωσης

Playground

Σήμερα πήγα και περιηγήθηκα στο FNAC. Είναι ένα μεγάλο κατάστημα σαν το Public: ηλεκτρονικά και βιβλία. Αφού απόλαυσα λίγο τους πάγκους της Apple, ανέβηκα στον επάνω όροφο, στα βιβλία. Είχε πολύ καλά science fiction και detective novels. Μετά πήγα στα ράφια με popular science και χάθηκα κάπου σε μία γωνία ξεφυλλίζοντας Bertrand Russel. Ξαφνικά έρχεται ένας τύπος από το κατάστημα και μου λέει κάτι ευγενικά. Συγγνώμη, τού λέω, δεν μιλάω ολλανδικά. Κλείνουμε κύριε, μού απαντάει αγγλικά! Κοιτάζω γύρω μου και συνειδητοποιώ ότι είμαι ο μοναδικός πελάτης στο κατάστημα. Πριν από λίγα λεπτά (δεν παίρνω και όρκο, μπορεί να ήταν και μισή ώρα) δεν μπορούσες να περάσεις από τον κόσμο. Α, συγγνώμη, δεν το κατάλαβα, τού λέω. Κάναμε δύο ανακοινώσεις, μού λέει. Εσείς μπορεί να τις κάνατε, αλλά έλα που εγώ δεν μιλάω ολλανδικά; Ναι, έχετε δίκιο απαντάει. Ευγενικά, μού έδειξε το δρόμο για την έξοδο.

Παραλίγο να κλειδωθώ στο FNAC απόψε! Και δεν πρόλαβα να αγοράσω και τίποτα…

Συνέχεια ανάγνωσης

Liefde in Gent

Κάθομαι στην όχθη του ποταμού σε μια πολύ γραφική τοποθεσία της Γάνδης. Ο κόσμος κάνει βόλτες, βαρκάδα, απολαμβάνει τον ήλιο. Καθώς απολαμβάνω κι εγώ το παγωτό μου, βλέπω ένα ζευγαράκι να έρχεται και να κάθεται μπροστά μου. Βγάζουν ένα καρό τραπεζομαντηλάκι, το στρώνουν, κάθονται και απλώνουν τραπέζι: φρούτα, τυριά και κόκκινο κρασί. Και πίνουν το κρασί τους σε κολονάτα ποτήρια, παρακαλώ! Γλυκοκοιτάζονται, χαμογελούν και κάπου-κάπου ανταλλάσσουν ένα τρυφερό φιλί στο στόμα.

Αχ, σκέφτομαι, αυτό θα πει έρωτας! Να ζεις τη στιγμή χωρίς να υπάρχει τίποτα άλλο γύρω σου. Όλος ο κόσμος εξαφανίζεται και ο σύντροφός σου γίνεται όλος ο κόσμος! Κανένας ποιητής δεν έχει εκφράσει ποτέ τι νιώθει ο ερωτευμένος μέσα του την ώρα που κοιτάζει στα μάτια τον έρωτά του! Κανένας ζωγράφος δεν έχει αποδώσει στον καμβά του το ουράνιο τόξο που βλέπεις στα μάτια του αγαπημένου σου! Κανένας μουσικός δεν συνέθεσε πιο όμορφη μουσική από αυτή που ακούγεται στ’ αυτιά σου όταν σού μιλάει η αγάπη σου!

Κοιτάζω αρκετή ώρα το θέαμα: ένα ζευγαράκι απολαμβάνει τον έρωτά του στη Γάνδη. Τι ωραιότερο; Όμως, για μια στιγμή. Κάτι δεν πάει καλά. Κάτι δεν μού κολλάει στην εικόνα. Τι να φταίει; Κοιτάζω, ξανακοιτάζω… Προσπαθώ να διακρίνω την παραφωνία στη μουσική. Τη στραβή πινελιά στον πίνακα. Και ξαφνικά επιφοίτηση! Μα βέβαια, πώς δεν το κατάλαβα νωρίτερα! Ήταν και οι δύο αξύριστοι!!!…

Συνέχεια ανάγνωσης

Διασώστες αλόγων

Η Belgische Confederatie van het Paard (BCP) / Confédération Belge du Cheval (CBC) χρηματοδοτεί ένα πρόγραμμα διάσωσης των αλόγων σε περίπτωση δυστυχημάτων. Ένα πρόγραμμα φιλόδοξο, απλό, αποτελεσματικό και εκπληκτικά φτηνό (λίγες χιλιάδες ευρώ -κάτω από είκοσι- φτάνουν για τον εξοπλισμό). Τη διάσωση των αλόγων έχει αναλάβει ομάδα διάσωσης της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας της Γάνδης και η Κτηνιατρική Σχολή της Γάνδης. Σήμερα, έγινε η πρώτη παρουσίαση του προγράμματος στη Σχολή Πυροσβεστών της Γάνδης.
(περισσότερα…)

Συνέχεια ανάγνωσης

Sint Baafskathedraal

Σήμερα ήταν όμορφη μέρα. Λιακάδα και όλη η Γάνδη είχε βγει έξω και λιαζόταν. Οι πεζόδρομοι γεμάτοι. Ποδήλατα παντού. Κρουαζιέρες στον ποταμό. Λουλούδια ανθισμένα παντού.

Πήγα στον καθεδρικό του Sint Baafs (αγγλιστί Saint Bavo, ελληνιστί Άγιος Μπάφος;!). Είναι ένας ναός που άρχισε να χτίζεται τον 10ο αιώνα και έκτοτε έγιναν διάφορες προσθήκες και επεκτάσεις για να πάρει τη σημερινή του μορφή τον 16ο αιώνα. Κυριαρχεί ο γοτθικός ρυθμός στην αρχιτεκτονική και η μπαρόκ εσωτερική διακόσμηση. Ο ναός είναι γνωστός για τον πολύπτυχο πίνακα του van Eyck Η λατρεία του μυστικού αμνού (αντίγραφό του εκτίθεται σήμερα) και για έναν πίνακα του Rubens. Και οι δύο είναι πράγματι εντυπωσιακοί.

Γύρισα όλο το ναό. Γεμάτος μαυσωλεία και κενοτάφια. Παντού αρχιεπίσκοποι. Μαρμάρινα αγάλματα, ξύλινα γλυπτά, πίνακες. Κάθισα για λίγο σε μια καρέκλα και απόλαυσα το θέαμα. Αχανής η έκταση του ναού. Βαριά η διακόσμηση. Υπερβολική. Η οροφή πανύψηλη. Οι γοτθικές αψίδες με γραμμές που σε καθοδηγούν. Σου δείχνουν το δρόμο. Η μουσική υποβλητική ακουγόταν υποχθόνια από τα μεγάφωνα: Carmina Burana. Ένιωσα όλο αυτό το βάρος να με πλακώνει. Άρχισα να νιώθω ασφυκτικά. Έκλεισα τα μάτια και ένιωσα μικρός. Αδύναμος. Ανίσχυρος. Μόνος. Μια κουκκίδα. Ένιωσα ένα τίποτα μπροστά στα μάτια του Θεού. Ένα φθαρτό δημιούργημα, εύθραυστο. Ένιωσα το δέος του Θεού!

Ναι, αυτό είναι ο σκοπός. Ο άνθρωπος να νιώσει μικρός. Να νιώσει ανίσχυρος μπροστά στον Παντοδύναμο. Να βρεθεί στον Οίκο του Θεού και να συνειδητοποιήσει την παροδικότητά του μπροστά στην αιωνιότητα. Να σκύψει μπροστά στη δύναμη του Δημιουργού. Να συντριβεί η προσωπικότητά του μπροστά στο άτεγκτο βλέμμα του Μεγάλου Πατέρα.

Κάπως έτσι πρέπει να ένιωθε ο άνθρωπος που έμπαινε σε ένα τέτοιο οικοδόμημα. Έπρεπε να νιώσει μικρός και ανώριμος. Έπρεπε να αφεθεί στην αγκαλιά ενός Πατέρα. Να παραδώσει ψυχή και σκέψη σε έναν Προστάτη. Και βέβαια, στους αντιπροσώπους Του στη Γη: το ιερατείο. Όσο το σκέφτομαι τόσο συνειδητοποιώ πόσο σατανικά ευφυής είναι η σκευωρία της εφεύρεσης της θρησκείας.

Συνέχεια ανάγνωσης

Avoid boring people

Βρέθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Cambridge. Δεν πρόλαβα να το γυρίσω αρκετά. Ένα βράδυ, με παρέα, έφαγα σε μια χαρακτηριστική βρετανική pub, The Eagle. Την επόμενη ημέρα πληροφορήθηκα ότι ήταν η ίδια pub, την οποία επισκέπτονταν οι Watson και Crick. Κρύος ιδρώτας με περιέλουσε! Ένιωσα ρίγος! Πριν από λίγες ώρες ήμουν στον ίδιο χώρο που σύχναζαν αυτοί που ανακάλυψαν «το μυστικό της Ζωής»!

Συγχωρέστε την αναστάτωσή μου. Για μένα ήταν μια σημαντική στιγμή και ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας. Ξέρω ότι κάνω σαν παιδί, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ενθουσιάστηκα!

Συνέχεια ανάγνωσης

Δηλητηρίασε κι εσύ ένα παιδί, μπορείς!

Την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009 βρέθηκα στη γιορτή του Δήμου Θεσσαλονίκης για τα παιδιά των Παιδικών Σταθμών του. Ο χορός έγινε στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης, όπου είχαν μαζευτεί περίπου τριακόσια άτομα -τα μισά από αυτά παιδιά. Το γλέντι άρχισε γρήγορα με μεγάλη συμμετοχή των παιδιών. Όταν άρχισαν τα παρατράγουδα…
(περισσότερα…)

Συνέχεια ανάγνωσης

Ανορεξία

Kάθομαι στα McDonald’s στην Kärstnerstrasse στην Πλατεία Αγίου Στεφάνου (Stephansplatz). Δίπλα μου κάθονται δύο νεαροί και απέναντι ένα ζευγάρι με μία ηλικιωμένη κυρία, πιθανώς μητέρα ενός εκ των δύο. Οι απέναντι είναι μουσουλμάνοι, τούς καταλαβαίνω από τη χαρακτηριστική ενδυμασία των γυναικών. Η ηλικιωμένη γυναίκα είναι πιο συντηρητικά ντυμένη, αλλά η νεαρή είναι πιο «φιλελεύθερη» με ένα απλό μαντήλι στο κεφάλι που τόνιζε τα όμορφα χαρακτηριστικά του προσώπου της.
(περισσότερα…)

Συνέχεια ανάγνωσης