Προαίσθημα: Όταν συμβεί κάτι κακό πολλές φορές ακούω «είχα προαίσθημα ότι κάτι κακό θα συνέβαινε». Μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν στιγμές που προαισθανόμαστε τον κίνδυνο; Όποτε προαισθανόμαστε κάτι κακό συμβαίνει πάντα; Δεν μας έχει τύχει ποτέ κάτι κακό χωρίς να προαισθανθούμε κάτι;
Πεπρωμένο: Ύστερα από ένα θλιβερό συμβάν ακούω: Ήταν γραφτό να γίνει! Είναι γραμμένο να ακολουθήσουμε μια πορεία; Είναι αδύνατο να κατευθύνουμε αυτόβουλα την πορεία μας;
Χάος: Τι θα γινόταν αν δεν είχα ακολουθήσει εκείνη τη διαδρομή; Θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα;
Χτες είχα ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Μια σύγκρουση. Δυστυχώς. Σώος και εγώ και οι άλλοι. Ευτυχώς. Ήμουν πάντα ψυχολογικά προετοιμασμένος. Η στατιστική λέει ότι είναι σίγουρο ότι θα εμπλακείς τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου σε κάποιο δυστύχημα -μικρό ή μεγάλο- με αυτοκίνητο. Όποτε έμπαινα στο αυτοκίνητο ήμουν προετοιμασμένος για κάθε κίνδυνο. Χτες δεν τον απέφυγα. Μετά την πρώτη λαχτάρα, ψυχραιμία και αξιολόγηση της κατάστασης. Πρώτα ο έλεγχος της υγείας όλων. Όχι ποιος φταίει, όχι αυτό τώρα. Προέχει η υγεία. Μετά οι λαμαρίνες. Και η βροχή να πέφτει ασταμάτητα. Την ένταση της στιγμής απάλυναν η ευγένεια και η συμπόνια των αστυνομικών. Η αμοιβαία κατανόηση των πρωταγωνιστών. Η ζεστασιά και η φιλική κουβέντα του τεχνικού της οδικής βοήθειας.
Η πρώτη μου εμπλοκή σε τροχαίο ήταν σημαντική εμπειρία. Ακολουθεί βέβαια πολύ «τρέξιμο», αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Και το καλό της υπόθεσης: Δεν χρειάζεται να ψάχνω για parking!