Κατηγορία: σχολιασμοί

Steve was among the greatest of American innovators — brave enough to think differently, bold enough to believe he could change the world, and talented enough to do it. By building one of the planet’s most successful companies from his garage, he exemplified the spirit of American ingenuity. By making computers personal and putting the internet in our pockets, he made the information revolution not only accessible, but intuitive and fun. And by turning his talents to storytelling, he has brought joy to millions of children and grownups alike. Steve was fond of saying that he lived every day like it was his last. Because he did, he transformed our lives, redefined entire industries, and achieved one of the rarest feats in human history: he changed the way each of us sees the world.
Barack Obama

I’m truly saddened to learn of Steve Jobs’ death. Melinda and I extend our sincere condolences to his family and friends, and to everyone Steve has touched through his work. Steve and I first met nearly 30 years ago, and have been colleagues, competitors and friends over the course of more than half our lives. The world rarely sees someone who has had the profound impact Steve has had, the effects of which will be felt for many generations to come. For those of us lucky enough to get to work with him, it’s been an insanely great honor. I will miss Steve immensely.
Bill Gates

Steve Jobs was the greatest inventor since Thomas Edison. He put the world at our fingertips.
Steven Spielberg

The magic of Steve was that while others simply accepted the status quo, he saw the true potential in everything he touched and never compromised on that vision.
George Lucas

People sometimes have goals in life. Steve Jobs exceeded every goal he set himself.
Steve Wozniak

Ένα ενδιαφέρον άρθρο εμφανίζεται στην Guardian, με τίτλο “Why are so few popular science books written by women?”. (Η Guardian είναι γνωστή για δημοσιεύσεις της σχετικά με θέματα επιστήμης εδώ και καιρό, με μόνιμες στήλες και αφιερώματα. Ωστόσο, υπάρχουν Βρετανοί που την θεωρούν φυλλάδα της πλάκας.)

Η Jo Marchant, με αφορμή την ανακοίνωση από τη Royal Society των υποψηφιοτήτων για το βραβείο του καλύτερου βιβλίου εκλαϊκευμένης επιστήμης για το 2011, σχολιάζει γιατί οι γυναίκες συγγραφείς είναι τόσο λίγες σε αυτό το είδους βιβλίου.

Στα σχόλιά της αναφέρει και το βιβλίο της Rebecca Skloot The Immortal Life of Henrietta Lacks, για το οποίο έγραψα πρόσφατα, το οποίο θεωρεί ότι έπρεπε να είναι στη λίστα.

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την επιστολή Ελλήνων γιατρών στο Lancet. Και δεν μπορώ να καταλάβω και πώς το Lancet δέχτηκε να τη δημοσιεύσει. Ακόμα και η «βιβλιογραφία» που παραθέτουν δεν είναι καθόλου επιστημονική: δήλωση του Υπουργού Υγείας στη Βουλή, η οποία δεν είναι τεκμηριωμένη.

Στο τέλος της επιστολής οι συγγραφείς δηλώνουν: We declare that we have no conflicts of interest. Μάλλον ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Αλλιώς, δεν θα τη δημοσίευαν.

Ένα πολύ καλό post στο blog του Richard Dawkins, με θέμα την αίσθηση του πόνου στα ζώα. Ο René Descartes πίστευε ότι τα ζώα δεν πονάνε, αφού δεν έχουν ψυχή. Οι αντιδράσεις τους σε επώδυνα ερεθίσματα ήταν απλά αντανακλαστικές!

Ο Richard Dawkins σχολιάζει ένα θέμα στο οποίο έχει αναφερθεί και στο βιβλίο του The Greatest Show on Earth. Και καταλήγει να αναρωτιέται ότι ίσως τελικά η ευφυΐα να σχετίζεται με μικρότερη «έκθεση» σε επώδυνα ερεθίσματα. Ενδιαφέρουσα προσέγγιση.

αγανακτώ: θυμώνω, δυσανασχετώ έντονα ιδίως επειδή θίγονται τα αισθήματα της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης ή του φιλότιμου
Λεξικό της κοινής νεοελληνικής του Μανώλη Τριανταφυλλίδη

Στο «κίνημα των αγανακτισμένων» βλέπω περισσότερο ένα «κίνημα του αποδιοπομπαίου τράγου», παρά ένα κίνημα αγανάκτησης. Ποιος φταίει για την έλλειψη αξιοπρέπειας; Ποιος φταίει για την έλλειψη δικαιοσύνης; Ποιος φταίει για την καταρράκωση του φιλότιμου της χώρας;

Λυπάμαι που ακόμα δεν βλέπουμε την αλήθεια. ΕΜΕΙΣ φταίμε για την κατάντια μας. ΕΜΕΙΣ. Το καράβι βουλιάζει και ακόμα ρίχνουμε το φταίξιμο σε άλλους. Σε ποιους; Στον διπλανό μας. Ο μούτσος στον καπετάνιο. Ο καπετάνιος στον μούτσο. Και όλοι μαζί στο παραπλέον καράβι που προστρέχει να μάς σώσει.

Αδέρφια, όταν το καράβι βουλιάζει, δεν αρκεί να αγανακτούμε. Να κουνήσουμε τα χέρια μας και να κολυμπήσουμε χρειάζεται. Δουλειά χρειάζεται ο τόπος. Παραγωγή. Δημιουργία. Η αγανάκτηση δεν φτάνει.

Ίσως η καλύτερη προσφορά στον τόπο που έχει κάνει το «κίνημα» είναι ότι δίνει δουλειά σε καμιά τριανταριά καντίνες που έχουν αράξει γύρω από τον Λευκό Πύργο (αν βέβαια κι αυτές κόβουν αποδείξεις).

Βλέπω τη συνέντευξη του Αλέκου Παπαδόπουλου στον Αλέξη Παπαχελά («Νέοι Φάκελοι»). Ακούω λέξεις που δεν ξεστομίζουν οι Έλληνες πολιτικοί (ή δεν τις εννοούν): ορθολογισμός, ευρωπαϊκή προοπτική, δυτικός προσανατολισμός, νεωτερισμός, αντιλαϊκισμός, ζωογόνες δυνάμεις, κοινωνική αφύπνιση. Μια συνέντευξη μεστή, με επιχειρήματα, αλήθειες, κρυστάλλινες απόψεις, θάρρος και κυρίως αισιοδοξία. Ο Αλέκος Παπαδόπουλος μίλησε υπερκομματικά, εθνικά, πατριωτικά, με την αγνή, άδολη, και αληθινή αγάπη για αυτόν τον τόπο.

Ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της Γ΄ Πανελλήνιας Έρευνας Αναγνωστικής Συμπεριφοράς και Πολιτιστικών Πρακτικών του ΕΚΕΒΙ. Οι δύο προηγούμενες είχαν γίνει το 1999 και το 2004. Δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία του ΕΚΕΒΙ για τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι Έλληνες εξακολουθούν να μη διαβάζουν βιβλία. Υποψιάζομαι ότι και αυτά που διαβάζουν είναι από εκείνα που βγαίνουν με τη σέσουλα…

Μπορεί άραγε να μετρηθεί η δόξα; Ερευνητές δημοσίευσαν στο Science ένα μετρητή για τη «δόξα» των συγγραφέων. Μάλιστα επινόησαν και μονάδα μέτρησης: το milliDarwin (mD). Εσείς πόσα mD αξίζετε;

Προσοχή: Η αναφορά του ονόματος κάθε συγγραφέα δεν έχει σχέσει με τα citations στα επιστημονικά περιοδικά. Είναι απλά ο μέσος αριθμός των αναφορών του συγκεκριμένου ονόματος στα αγγλόφωνα βιβλία (επιστημονικά και μη).