Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφορα κείμενα, θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, γλυπτά, πίνακες και πολλά άλλα «τεχνουργήματα», αλλά και πάμπολλες επιστημονικές ανακοινώσεις, για τα οποία η εκκλησία νοιώθει την αδήριτη ανάγκη να τα καταδικάσει. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, ενεργοποιούνται κάποια αντανακλαστικά, που σκοπό έχουν να διαφυλάξουν την αγνή και άμωμη πίστη του απλού λαού. Δεν ξέρω από πού πηγάζει αυτός ο φόβος της εκκλησίας. Το αποτέλεσμα είναι σε άλλες περιπτώσεις οι εκπρόσωποί της να μάχονται με πύρινους λόγους εναντίον επιστημόνων και καλλιτεχνών (και τις περισσότερες φορές κερδίζουν), ενώ σε άλλες να εθελοτυφλούν (και δεν εννοώ μόνο την ορθόδοξη εκκλησία, βλέπε τους ρωμαιοκαθολικούς που μόνο πρόσφατα αναγνώρισαν το λάθος τους και αποκατέστησαν το όνομα του Γαλιλαίου).
Αυτές τις ημέρες πολύ λόγος γίνεται για το ευαγγέλιο του Ιούδα. Πολλά γράφονται στο διαδίκτυο. Στην αντίληψή μου έπεσε μια συνέντευξη στο «Βήμα» του ομότιμου καθηγητή της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γ. Γαλίτη. Ενώ αρχίζει καλά και στρωτά, στο τέλος υποκύπτει στον πειρασμό να υπερασπιστεί τον ορθόδοξο χριστιανισμό. Πόσο αμερόληπτη μπορεί να είναι η επιστήμη όταν εμπλέκεται σε θέματα επιστήμης; Πόσο εύκολα μπορεί η έμφυτη αμφισβήτηση των πάντων που ωθεί την επιστήμη να λυγίσει υπό το βάρος των δογματικών ακράδαντων πεποιθήσεων;
Ξέρεις, αν και πιστεύω σε αυτό που λέμε ορθοδοξία (και λόγος γι’αυτό είναι οι ελάχιστοι λαμπροί άνθρωποι που έχω συναντήσει ανάμεσα στο συνολικό θρησκευτικό σκοτάδι-μου δίνουν ελπίδα για κάτι καλύτερο), είμαι σίγουρη ότι τα λεγόμενα του προσώπου που ονομάζεται Χριστός έχουν υποστεί τραγικές αλλοιώσεις έως το σήμερα. Αρκεί να κοιτάξουμε το πως οι χριστιανικές εκκλησίες μεταβάλλουν τη θρησκεία ανάλογα με τα συμφέροντά τους, ώστε στο τέλος να την καταντήσουν ένα κομπλεξικό καθεστώς γεμάτο ρατσισμό, καταπίεση και παρωπίδες. Κρίμα που στην εποχή του Χριστού δεν είχε εφευρεθεί η μαγνητοσκόπηση για να τα δούμε όλα live! ; ) Δεν είπα τίποτα καινούριο αλλά σκέφτηκα να παραθέσω τις σκέψεις μου. Εννοείται πως η εκκλησία καταδικάζει οτιδήποτε δεν πάει με τα νερά της και τα παραδείγματα είναι δυστυχώς πολλά και λυπητερά.