Αυτές τις ημέρες περνάμε την πρώτη σοβαρή γριπώδη κατάστασή μας. Καταρροή, βήχας παραγωγικός, βραχνάδα, πυρετός. Σάστισε. Δεν ήξερε τι συνέβαινε. Αποζητούσε μόνο αγκαλιά. Ο ύπνος ανήσυχος. Η αναπνοή δύσκολη. Ο πυρετός εξουθενωτικός. Και όλα αυτά σε ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου.
– Πού μπορώ να βρω ένα διανυκτερεύον φαρμακείο;
– Έχουμε δύο φαρμακεία, αλλά δεν είναι ανοιχτά τη νύχτα. Πρέπει να πάτε στο Κέντρο Υγείας στο διπλανό χωριό, πέντε χιλιόμετρα πιο πέρα.
– Αν είναι σοβαρό;
– Στο νοσοκομείο… (90 χιλιόμετρα μακριά με δρόμο του ’50, όλο στροφές)
Η ελληνική επαρχία με τη μοίρα της.
Ελλαδάρα…