Αγόρασα το βιβλίο Τι θα έβλεπε η Αλίκη στη χώρα των φυτών προσδοκώντας (ενθουσιασμένος από το οπισθόφυλλο, αλλά και από τις κριτικές) να μπω πραγματικά στην κουνελότρυπα και να ανακαλύψω έναν θαυμαστό κόσμο. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό. Ήταν ένα από τα βιβλία που ζορίστηκα να τελειώσω. Πίεσα τον εαυτό μου να μην το αφήσω στη μέση.
Ένα βιβλίο μεταφέρει ιδέες και πληροφορίες. Μεταδίδει νοήματα. Προκαλεί τη γένεση συναισθημάτων στον αναγνώστη. Μεγάλη σημασία έχει και ο τρόπος που μεταδίδει αυτές τις ιδέες. Είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε ένα διαχρονικό λογοτεχνικό έργο και ένα φτηνό ρομάντζο του συρμού. Ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο είναι για όλον τον κόσμο (και όχι μόνο για τους ειδικούς). Αντίθετα, μια φτηνή ιστορία αγάπης, από αυτές που εκδίδονται και πουλιούνται με τη σέσουλα (θα δείτε κάποια τέτοια ονόματα να φιγουράρουν στα βιβλιοπωλεία) καλύτερα να μένουν στα ράφια. Δυστυχώς συμβαίνει το αντίθετο.
(περισσότερα…)