Μικρό εγχειρίδιο ορθολογισμού του Νίκου Δήμου
βαθμολογία: 4 από 5 αστέρια
Μία συλλογή κειμένων από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ένα ανθολόγιο δοκιμίων, αφιερωμένο στην κοινή λογική, που τόσο βάναυσα κακοποιούμε όλοι μας.
Συνέχεια ανάγνωσηςΗ δυστυχία του να είσαι Έλληνας
Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας του Νίκου Δήμου
βαθμολογία: 4 από 5 αστέρια
Ένα κλασικό βιβλίο στην 32η έκδοσή του. Ένα βαθύτατα πατριωτικό βιβλίο.
Συνέχεια ανάγνωσηςΜιλώντας μ΄ έναν αγανακτισμένο νέο για επαναστάσεις
Μιλώντας μ΄ έναν αγανακτισμένο νέο για επαναστάσεις του Νίκου Δήμου
βαθμολογία: 3 από 5 αστέρια
Μια επιτομή των θέσεων του Νίκου Δήμου για θέματα κυρίως τεχνολογίας. Μια σύντομη συλλογή των απόψεών του, δοσμένη σε μορφή διαλόγου. Με πολλά αποσπάσματα παλιότερα δημοσιευμένων κειμένων του.
Συνέχεια ανάγνωσηςΜετά τον Μαρξ
Το Μετά τον Μαρξ είναι μια συλλογή δοκιμίων του Νίκου Δήμου για τον μαρξισμό και τους μαρξιστές. Με τη γνωστή αναλυτική μέθοδό του, με μπούσουλα τον ορθολογισμό και την κοινή λογική, ο Δήμου περνάει από αληθινή κριτική τη φιλοσοφική θεωρία, αλλά και τους “πιστούς” και θιασώτες του μαρξισμού.
Μετά τον Μαρξ
Νίκος Δήμου
Εκδόσεις Νεφέλη 1987
Τέταρτη έκδοση 1997
Σελίδες 113
Προσεγγίσεις
Οι Προσεγγίσεις είναι μια σειρά από κριτικές -απόπειρες τις χαρακτηρίζει ο ίδιος- προσέγγισης του έργου κάποιων αγαπημένων δημιουργών του συγγραφέα. Ο Νίκος Δήμου διεισδύει στο έργο τους, το αναλύει, προσπαθεί να το κατανοήσει και να μας το παρουσιάσει. Οι δημιουργοί είναι ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Τ.Σ. Έλιοτ, ο ιαμβογράφος Σκυθίνος, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Τσαρλς Σουλτς, ο δημιουργός του Τσάρλι Μπράουν και του Σνούπυ.
Προσεγγίσεις
Νίκος Δήμου
Εκδόσεις Νεφέλη 1979
Τρίτη έκδοση 1999
Σελίδες 128
Κοινοτοπίες
Οι Κοινοτοπίες είναι συλλογή δοκιμίων του Νίκου Δήμου. Με τη γνωστή ορθολογική ματιά του βλέπει τα πράγματα λαγαρά. Τα αναλύει και τα παρουσιάζει όπως θα έπρεπε να τα βλέπει κάθε “λογικός” άνθρωπος. Επειδή όμως αυτό συνήθως δεν συμβαίνει, οι παραλογισμοί θεωρούνται “λογικοί” και τα αυτονόητα ξεχνιούνται. Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας καταπιάνεται κυρίως με θέματα πολιτικής και οικονομίας. Αν και τα κείμενα γράφτηκαν πριν από 26 χρόνια, μοιάζουν πολύ σημερινά.
Κοινοτοπίες
Νίκος Δήμου
Εκδόσεις Νεφέλη 1978
Τρίτη έκδοση 1986
Σελίδες 113
Νικοδήμου άπαντα
Ο Νικόδημος, μαθητής του Σωκράτη, ήταν από τους πρώτους διαφημιστές (ευφημιστής). Σε αυτό το βιβλίο, ο Νίκος Δήμου μεταφράζει -αρκετά ελεύθερα, όπως ο ίδιος δηλώνει- κείμενα του σοφιστή-ρήτορα και τα προσαρμόζει στη σύγχρονη εποχή. Η διαφήμιση, το κουτσομπολιό, οι δημόσιες σχέσεις περνούν από την κριτική και αναλυτική σκέψη του Σωκράτη, ξεδιαλύνονται και απομυθοποιούνται. Οι δύο Επιστολές προς Ερμόδωρον είναι το καλύτερο μέρος του βιβλίου.
Νικοδήμου άπαντα
Νίκος Δήμου
Εκδόσεις Νεφέλη 1972
Τέταρτη έκδοση 1981
Σελίδες 78
Ασκήσεις Ελευθερίας
Δεν έχω να πω πολλά για τον Νίκο Δήμου, τουλάχιστον όχι τώρα. Όσα έχω να πω δεν λέγονται έτσι απλά σε ένα μικρό δικτυακό τόπο. Ο Νίκος Δήμου είναι ο διανοούμενος που «κατεβαίνει» στον κοινό άνθρωπο, για να τον πλησιάσει, να του δώσει το χέρι και να το τραβήξει κοντά του, δείχνοντάς του το δρόμο. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους διανοούμενους της εποχής μας, που στέκονται ψηλά στο θρόνο της σκέψης τους και λένε «εδώ βρίσκομαι, έλα να με φτάσεις (αν μπορέσεις ποτέ)».
Οι Ασκήσεις Ελευθερίας είναι μια συλλογή κειμένων του Νίκου Δήμου, τα οποία ταξινομήθηκαν με τρόπο που να παρουσιάζουν συστηματικά την κοσμοθεωρία του: πολιτική, κοινωνία, ανθρώπινα δικαιώματα, ρατσισμός, ξενοφοβία, αλλά κυρίως Ελευθερία.
Ασκήσεις Ελευθερίας
Νίκος Δήμου
Εκδόσεις Τυπωθήτω 2006
Τολμηρές ιστορίες
Ο Νίκος Δήμου δεν χρειάζεται συστάσεις. Η σχέση που με συνδέει με τον Νίκο Δήμου είναι πολύ ιδιαίτερη και δεν μπορεί να περιγραφεί σε ένα απλό post. Εδώ θα περιοριστώ στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Οι «Τολμηρές ιστορίες» δεν είναι για τους σεμνότυφους, ούτε για τους σεμνούς. Δεν είναι για τους θρησκόληπτους, ούτε για τους θρήσκους. Δεν είναι για τους «κολλημένους», δεν είναι για αυτούς που κοκκινίζουν εύκολα (αυτοί θα κοκκινίσουν και μόνοι τους από την πρώτη σελίδα του βιβλίου). Είναι ένα βιβλίο «ακατάλληλο δι’ ανηλίκους», ακατάλληλο για ανώριμα μυαλά. Η ανάγνωση κάθε βιβλίου μπορεί να γίνει από πολλές σκοπιές. Η σκοπιά που σε αφήνει άφωνο, είναι αυτή της ταύτισης του αναγνώστη με τους πρωταγωνιστές του βιβλίου. Σε κάθε δοκίμιο βλέπεις και μια πτυχή του εαυτού σου. Κρυφή, απόκρυφη. Μια πτυχή που γνωρίζεις πως υπάρχει κάπου εκεί, σε μια έλικα του εγκεφάλου σου, αλλά αρνείσαι να την παραδεχθείς, να την δεις κατάματα. Ο Νίκος Δήμου ξεδιπλώνει αυτή την πτυχή και σού την παρουσιάζει καταπρόσωπο, απλά, απερίφραστα, ωμά, χωρίς περικοκλάδες. Άλλωστε, όπως ομολογεί και ο ίδιος ο συγγραφέας:
Αχ, κυρία μου! να ξέρατε πόσο κόπο θέλει να είσαι ακριβολόγος. Ήθελα -έπρεπε- να πω ακριβώς αυτό. Έψαξα για συνώνυμα. Το αιδοίο μού έφερε αηδία – και οι περιφράσεις δεν έχουν ποτέ την ίδια απόχρωση. Δεν βρήκα άλλη κυριολεξία.
Ξεκινώντας κάθε δοκίμιο αισθάνεσαι σαν την πρώτη φορά που μπήκες παιδί στα βαθιά χωρίς «μπρατσάκια». Στο τέλος νιώθεις ότι κολυμπάς σε γνωστά και οικεία νερά.
Συνέχεια ανάγνωσης