Αν αντιγράψω μία παράγραφο από κάποιον που την έχει αντιγράψει από έναν τρίτο, πώς χαρακτηρίζομαι;
Το φαινόμενο της κλεψιτυπίας φαίνεται πως έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στα επιστημονικά περιοδικά. Έτσι, πολλοί εκδότες χρησιμοποιούν ένα σύστημα εντοπισμού του φαινομένου και «πιάνουν λαβράκια».
Συνέχεια ανάγνωσηςΗ κρατική υπηρεσία DEFRA του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που προορίζονται για τα ζώα δεν έχουν επιστημονικά αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και επομένως δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται. Αυτή τη δήλωση υποστηρίζει και ο British Veterinary Association.
Επιτέλους, μία απόφαση προς τη σωστή κατεύθυνση! Στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει παραγίνει το κακό με τα ομοιοπαθητικά. Κάποια ασφαλιστικά ταμεία τα καλύπτουν. Βέβαια, υπάρχει μεγάλη πίεση στις κυβερνήσεις από την κοινή γνώμη. Τι κάνουμε οι επιστήμονες γι’ αυτό;
Συνέχεια ανάγνωσηςΣτη Βρετανία παιδιά το δημοτικού δημοσιεύουν εργασία τους σε περιοδικό της Royal Society, της παλαιότερης επιστημονικής εταιρίας στον κόσμο. Κάποτε είχα στείλει για δημοσίευση σε ένα ελληνικό «επιστημονικό» περιοδικό μια εργασία ενός φοιτητή κτηνιατρικής. Οι υπεύθυνοι την απέρριψαν (χωρίς να την διαβάσουν) για αυτόν ακριβώς το λόγο: επειδή ήταν γραμμένη από έναν φοιτητή! Και είχαν το θράσος (και την αμετροέπεια) να το δηλώσουν ξεδιάντροπα.
Εύγε στα παιδιά και τους δασκάλους τους!
Συνέχεια ανάγνωσηςΣτο National Geographic του Δεκεμβρίου δημοσιεύεται θέμα με τίτλο «Η επανάσταση της μπούρκας». Περιγράφει τη ζωή των γυναικών στο Αφγανιστάν. Οι αφηγήσεις και οι φωτογραφίες είναι συγκλονιστικές.
Συνέχεια ανάγνωσηςΗ πρώτη φθινοπωρινή βροχή φέτος στη Θεσσαλονίκη. Οι ποδηλατόδρομοι ποτάμια. Όλα τα νερά της βροχής μαζεύονται στους ποδηλατόδρομους. Συγχαρητήρια στους κατασκευαστές!
Συνέχεια ανάγνωσηςΈνα από τα άσχημα αυτής της πόλης είναι η αδράνειά της. Δεν κινείται τίποτα. Κι ό,τι κινείται καρκινοβατεί. Σε μια πολιτιστικά νεκρή πόλη (δείτε το φετινό πρόγραμμα του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης) οι νησίδες πολιτισμού είναι δυσεύρετες. Και οι περισσότερες προσπάθειες χάνονται στην ανοργανωσιά, την αμάθεια, το συντηρητισμό και …την πολιτική.
Η Χορωδία Ενηλίκων του Δήμου Θερμαϊκού ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2008 από το Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου. Άρχισε δειλά, αλλά δυναμικά. Σιγά-σιγά άρχισε να φουντώνει. Συμμετείχαν πολλοί άνθρωποι, άλλος για να περνάει την ώρα του, άλλος για να κάνει δημόσιες σχέσεις, άλλος απλά γιατί αγαπούσε τη μουσική. Μέσα σε 15 περίπου μήνες εμφανίστηκε επτά φορές.
Όλα ξεκίνησαν από το μηδέν. Με μουσικά κομμάτια απλά και δύσκολα. Ελληνικά και ξένα. Οι παρουσιάσεις ήταν από καλλιτεχνική άποψη μέτριες. Ήταν όμως βασικά αξιοπρεπείς.
Η χορωδία έγινε με το πέρασμα των μηνών συνεκτική. Ένας ζωντανός οργανισμός. Τα μέλη της αγάπησαν και αγαπήθηκαν. Οι πρόβες έγιναν συχνότερες και χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουμε η πρόοδος ήταν εμφανής. Τα κομμάτια έβγαιναν ευκολότερα. Ο παλμός της χορωδίας ως συνόλου είχε αντίκτυπο στην ερμηνεία των κομματιών. Τίποτα δεν θύμιζε τη χορωδία στο ξεκίνημά της.
Η διδασκαλία των μουσικών κομματιών ήταν το δυσκολότερο μέρος αυτής της χορωδίας. Οι περισσότεροι χορωδοί δεν γνώριζαν μουσική. Δεν διάβαζαν νότες. Δεν είχαν καμία μουσική παιδεία. Κι όμως, τραγουδούσαν. Και τραγουδούσαν καλά, γιατί αγαπούσαν αυτό που έκαναν. Και γιατί είχαν έναν άνθρωπο να τους καθοδηγεί και να τους εμπνέει. Άλλωστε, κανείς δεν είχε στόχο κάποιου είδους μουσικό πρωταθλητισμό. Κάναμε μουσική για εμάς, για την ψυχή μας.
Αυτό λοιπόν το όνειρο διήρκεσε μόλις 15 μήνες. Πριν από λίγες ημέρες, ο αντιδήμαρχος και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου, Τατιανός Μάγγος, μάς ανακοίνωσε την προσωρινή διακοπή της λειτουργίας της χορωδίας, για κάποιους απροσδιόριστους υπηρεσιακούς λόγους του δήμου. Αυτό ήταν! Σαν να έπεσε μια βόμβα στη χορωδία και διαλύθηκαν τα πάντα. Όλοι αντέδρασαν. Προκλήθηκε χάος. Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν. Ύστερα από πρωτοβουλία κάποιων χορωδών και για να μη διακοπεί η λειτουργία της χορωδίας, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου αποφάσισε την αντικατάσταση της μαέστρου από άλλη, «με καλύτερες σπουδές, μεταπτυχιακά, μεγαλύτερο βιογραφικό, που θα πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα με λιγότερες πρόβες και βέβαια το ρεπερτόριό της θα είναι αποκλειστικά ελληνικό». Όλοι καταλάβαμε βέβαια τι είχε συμβεί και ποιοι ήταν οι πραγματικοί λόγοι αυτής της κίνησης. Ας σημειωθεί ότι αυτούς τους 15 μήνες ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη χορωδία. Σε αυτό το διάστημα επισκέφτηκε τους χορωδούς ουσιαστικά μία (1) φορά! Και αυτή ύστερα από τις διαμαρτυρίες των χορωδών.
«Αποφασίζομεν και διατάσσομεν» λοιπόν! Η μαέστρος δεν μάς κάνει. Παρουσιάζει ξένα κομμάτια που δεν αρέσουν στους ψηφοφόρους μας στο λαό. Τι είναι δηλαδή μια μαέστρος; Ένα μπουζί αυτοκινήτου που κάηκε. Την αλλάζουμε και δεν τρέχει μία. Φέρνουμε μια άλλη και συνεχίζει η μηχανή να δουλεύει κανονικά. Σαν να μην έγινε τίποτα.
Αχ, Τατιανέ, αν είχες λίγη ιδέα από πολιτισμό. Οι καλλιτέχνες δεν ανέχονται φίμωτρο. Η τέχνη είναι ελεύθερη, αν προσπαθήσεις να την χειραγωγήσεις, την πάτησες.
Λυπάμαι. Πρώτα-πρώτα γιατί χάθηκε μια νησίδα φωτεινή, μια όαση ελευθερίας και δημιουργίας σ’ αυτή τη νεκρή πόλη. Λυπάμαι που για άλλη μια φορά φορά, ο πολιτισμός πέφτει θύμα της πολιτικής και των πολιτικάντηδων. Λυπάμαι που ένας άνθρωπος με απίστευτη όρεξη για δουλεία θα θαφτεί πίσω από ένα γραφείο ενός περιφερειακού δήμου, κάτω από ένα πάκο χαρτιά, να βγάζει φωτοτυπίες ή να βάζει σφραγίδες. Λυπάμαι ακόμα περισσότερο για τους χορωδούς που κατάπιαν το χάπι και έκλεισαν το στόμα. Και λυπάμαι αηδιάζω με αυτούς που μεγαλόστομα εξαπέλυαν φιλιππικούς και στο τέλος χειροκρότησαν τον αντιδήμαρχο.
Δεν μετανιώνω για τη συμμετοχή μου στη χορωδία. Ήταν 15 ευχάριστοι μήνες. Μια φωτεινή περίοδος στη μαυρίλα αυτής της πόλης. Καλή συνέχεια!
Συνέχεια ανάγνωσηςΜέσα στον γριποπανικό, ακούμε και τους παπάδες να μιλούν για παθολογία, ιολογία, υγιεινή, επιδημιολογία, στατιστική, κ.λπ. Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς. Δε φτάνει που έχουν πατήσει πόδι στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση, στη δημόσια οικονομία, στα κοινά, στην ψυχολογία μας, στις ζωές μας, θέλουν να βάλουν το χεράκι τους και στην επιστήμη. «Όξω ρεεε!» που έλεγε και ο Παπαγιαννόπουλος.
Συνέχεια ανάγνωσηςΕχθές βράδυ προβλήθηκε έρευνα του Τάσου Τέλογλου στην εκπομπή «Νέοι Φάκελοι» στον ΣΚΑΪ. Ο δημοσιογράφος παρουσίασε την κατάσταση στην ελληνική αγορά φαρμάκων και στις προμήθειες των νοσοκομείων. Αναφέρθηκε και στην εργασία των Γιαννακάκη & Ιωαννίδη, την οποία είχα σχολιάσει πριν από αρκετούς μήνες. Τελικά η συγκεκριμένη εργασία είχε αντίκτυπο στον ιατρικό κόσμο.
Συνέχεια ανάγνωσηςΎστερα από πολύ καιρό ξανά στο blog. Απουσίασα πολύ. Έλλειψη χρόνου, αλλά κυρίως έλλειψη έμπνευσης. Θα ξεκινήσω το γράψιμο το 2009 με ένα αίσθημα απαισιοδοξίας. Άλλωστε, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς στη σημερινή συγκυρία που να ξεκινάει αισιόδοξα αυτή τη χρονιά: οικονομική κρίση, πόλεμος στη Μέση Ανατολή… Αλλά ας αρχίσω από το δικά μας, από το σπίτι μας.
Ποτέ δεν μού άρεσε η Θεσσαλονίκη ως πόλη όπου θα μπορούσα να ζήσω, να εργαστώ, να κάνω οικογένεια και να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Όμως, συνήθως στη ζωή τα πράγματα μάς έρχονται αντίθετα απ’ ό,τι υπολογίζουμε. Έτσι κι εμένα οι συνθήκες με έφεραν να εγκατασταθώ σε αυτή την πόλη. Και έκλεισα ήδη είκοσι χρόνια!
Καταρχάς, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν είμαι από τους ανθρώπους που γκρινιάζουν με όλους και με όλα. Ίσα-ίσα, είμαι αισιόδοξος, πιστεύω στον Άνθρωπο και στον ανθρώπινο Νου. Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα βαδίζει πάντα μπροστά. Μερικές φορές πιο αργά, μερικές φορές γρηγορότερα, αλλά πάντοτε μπροστά. Ίσως κάποιες φορές κάνει βήματα «σημειωτόν», αλλά σε κάθε περίπτωση κοιτάζει μπροστά. Υπάρχουν βέβαια μεμονωμένες περιπτώσεις οπισθοδρόμησης, αλλά ο «μέσος όρος» βαδίζει μπροστά. Δεν μπορώ να συγκρίνω την Ελλάδα του σήμερα με αυτήν πριν από μία δεκαετία ή εικοσαετία. Δεν συγκρίνεται ο κόσμος με αυτόν παλαιότερων εποχών. Η ανθρωπότητα σε γενικές γραμμές προοδεύει.
(περισσότερα…)
Δημοσιεύτηκε χτες στο site του ΣΚΑΪ η λίστα των εκατό σημαντικότερων Ελλήνων όλων των εποχών. Το κανάλι έχει κάνει πολλή διαφήμιση και οργανώνει σειρά εκπομπών για την παρουσίαση αυτών των εκατό ατόμων, ενώ στην τελευταία εκπομπή θα αναδειχθεί ο «μεγαλύτερος Έλληνας όλων των εποχών».
Από την αρχή όταν είδα τις διαφημίσεις του ΣΚΑΪ είχα σοβαρή αντίρρηση στη διατύπωση του ερωτήματος: τι θα πει «ο σημαντικότερος Έλληνας όλων των εποχών»; Σε τι συνίσταται η σημαντικότητά του; Στη συνεισφορά του στην Επιστήμη, στο Πνεύμα, στο Κοινωνικό Σύνολο; Και τι θα πει «όλων των εποχών»; Σε πόσες εποχές υπάρχουν Έλληνες; Πολύ ύπουλα το κανάλι υποβάλει τους τηλεθεατές στην ιδέα της διαχρονικότητας του ελληνισμού και της συνέχειας του ευκλεούς ελληνικού πολιτισμού. Παρά τις προσπάθειές του όμως η συμμετοχή ήταν μικρή (38.472 ψήφοι από όλο τον κόσμο).
Αν θεωρήσουμε ότι ελληνική εθνική συνείδηση αρχίζει να διαμορφώνεται μετά τη σύσταση του ελληνικού κράτους με τον Ιωάννη Καποδίστρια, τότε τη δουλειά έχουν στη λίστα των εκατό ο Αισχύλος, ο Σωκράτης, ο Κλεισθένης, ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος; Επίσης τι δουλειά έχουν στη λίστα των εκατό «σημαντικότερων» Ελλήνων ο Λαζόπουλος, η Βουγιουκλάκη και ο Ζαγοράκης;
Το όλο λοιπόν εγχείρημα είναι άλλο ένα πυροτέχνημα χωρίς ουσιαστική βάση και με αποτέλεσμα χωρίς αντίκρισμα. Άλλωστε, φαίνεται πως οι περισσότεροι απαντούσαν κάνοντας πλάκα…
Συνέχεια ανάγνωσης