Ομολογώ ότι η Σώτη Τριανταφύλλου είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση συγγραφέα. Οι χαρακτηρισμοί περιττεύουν. Άλλωστε τους απεχθάνεται. Δεν γράφει για την κριτική. Δεν γράφει για τον αναγνώστη. Γράφει για τον αναγνώστη. Ο χρόνος πάλι είναι ένα βιβλίο γραμμένο για το βιβλίο. Και για τον συγγραφέα. Είναι ένα βιβλίο που έχει τα πάντα. Πολυδιάστατο. Αξιοπερίεργο. Ένα εξωτικό ζώο που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσ’ το γάλα, μέσα στην εγχώρια πανίδα.
Δεν ξέρω αν είναι τύχη ή ατυχία που πριν διαβάσω αυτό το βιβλίο είχα διαβάσει το Για την αγάπη της γεωμετρίας. Οι ομοιότητες ήταν πολλές. Οι αυτοβιογραφικές σελίδες της Τριανταφύλλου μοιάζουν τόσο πολύ με αυτές της Ανατολής Μπότσαρη. Θα μπορούσε το ένα βιβλίο να είναι συνέχεια του άλλου. Ή το ένα ενσωματωμένο στο άλλο.
Η Σώτη Τριανταφύλλου σε αυτό το βιβλίο δίνει ακόμα ένα δείγμα δυνατής συγγραφής. Ωστόσο, πρέπει να διαβάσω κι άλλα βιβλία της.
Ο χρόνος πάλι
Σώτη Τριανταφύλλου
Εκδόσεις Πατάκη 2009 (τρίτη έκδοση)