Μαθαίνω για τις πυρκαγιές στην Ελλάδα από το internet. Διαβάζω ειδήσεις και blogs. Είμαι μακριά από τις φωνές, τα παραληρήματα, τις υπερβολές των καναλιών. Παρακολουθώ την καταστροφή σιωπηλά. Ο πόνος όμως είναι το ίδιο μεγάλος. Πόνος για τη χλωρίδα, την πανίδα και τους ανθρώπους που χάθηκαν. Πανέμορφα μέρη εξαφανίστηκαν μέσα σε λίγες στιγμές. Χωριά ολόκληρα, εκεί κοντά στα μέρη μου. Τέτοια καταστροφή είναι απίστευτη, ειδικά όταν είσαι μακριά. Η αγανάκτηση για την ανικανότητα αντιμετώπισης της κατάστασης ξεχειλίζει. Οι bloggers έχουν ξεσηκωθεί. Η σιωπηλή και αφανής δύναμη του internet, των πολιτών που δεν κοιμούνται.
Και φυσικά οργιάζουν οι θεωρίες συνωμοσίας. Βολεύουν όλους, την κυβέρνηση, τους αρμοδίους, ακόμα κι εμάς, που φερόμαστε ανεύθυνα και σαδιστικά στο περιβάλλον. Σε λίγο θα αρχίσουν και οι αναδασώσεις. Η δεύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος που έχει απομείνει (ποτέ δεν καταστρέφεται εξολοκλήρου). Ξένα είδη φυτών θα μεταφερθούν «για να αποκατασταθεί η φυσική τάξη». Αυτή η αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος ίσως είναι η χειρότερη. Η φύση έχει τους δικούς της μηχανισμούς αναγέννησης. Ας την αφήσουμε μόνη της να κάνει αυτό που ξέρει.
ΥΓ: Μία σχετική πληροφορία. Εδώ στη Βιέννη δεν απαγορεύεται να κάνεις barbecue στο δάσος. Πρέπει όμως να πας σε συγκεκριμένη περιοχή και να πληρώσεις €700 εγγύηση στο Δήμο της Βιέννης για την περίπτωση που προκαλέσεις πυρκαγιά. Στα συγκεκριμένα σημεία βέβαια οι πυροσβεστικοί κρουνοί είναι κάθε δέκα μέτρα.