Λοιπόν, πρώτο post από Γάνδη!
Χτες 20:30 ξεκίνησε ο πρώτος κολικός. Μετατόπιση κόλου. Πήρε τρεις ώρες, τελειώσαμε 11:30. Στις 00:00 μπήκε ο δεύτερος, αγνώστου αιτιολογίας, ίσως συμφύσεις από προηγούμενη επέμβαση. Πήρε ένα δίωρο στον χειρουργό να απλώσει όλο το έντερο και να το ψάχνει. Έκοψε κάτι μικρές συμφύσεις (μάλλον δεν ήταν πρόβλημα). Τελικά βρήκε μια υπερτροφία κάπου στον ειλεό. Μάλλον κακή. Ένα μισάωρο συνεννοήσεις με τους ιδιοκτήτες αν θέλουν να συνεχίσουμε ή προτιμούν ευθανασία (το άλογο ήταν 21 ετών). Τελικά αποφάσισαν να συνεχίσουμε και κάναμε bypass. Τελειώσαμε στις 4.
Το ωραίο της βραδιάς όμως ήταν άλλο. Κατά τις 2 πέφτει τηλεφώνημα:
-Hallo, I would like to bring my horse. It is lame.
-OK, sir, tomorrow morning at 8…
-But it is an emergency!
-Emergency lameness? Is it something acute?
-It is about ten days.
-But this is not an emergency case. You may bring it tomorrow.
-Please, I come from Italy, my horse is in pain.
-(OK, what the f@ck, just another case on top of the colics. The guy is coming from Italy, it is a long trip!). OK, sir, you may bring the horse now…
About half an hour later the horse arrived and the resident was taking the history…
-Where do you come from, sir?
-The Netherlands (some place about 2 hours away).
-(???) But you said you come from Italy!!! Isn’t it???
-Yes, I come from Italy. I am Italian. But I live in the Netherlands!
-(u bloody-f@cking-b@st@rd-mother-f@cker Italian). OK sir, we will see your horse at 8 o’clock in the morning. Have a nice day, sir!