Λένε ότι στο internet δεν χάνεται τίποτα. Ό,τι και να γράψεις θα υπάρχει εις το διηνεκές -για να ακριβολογώ, όσο θα υπάρχει το ανθρώπινο γένος ή καλύτερα για όσο θα υπάρχει internet, σε οποιαδήποτε μορφή κι αν μετεξελιχθεί. Κάπου, σε κάποιον server, θα βρίσκονται κρυμμένα τα κείμενά σου, οι σκέψεις σου, η δουλειά σου. Κάτι σαν αθανασία δηλαδή -για να ακριβολογώ, αθανασία πνευματική, όχι σωματική.
Θα κάνω λοιπόν μία πρόβλεψη: μέσα στα επόμενα 100 χρόνια οι απόγονοί μου θα πηγαίνουν διακοπές -για να ακριβολογώ, θα έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν διακοπές- στη Σελήνη ή στον Άρη. Αυτό!
Η πληροφορία αυτή λοιπόν θα επιζήσει στο internet για αιώνες και κάποιος μελετητής του μέλλοντος θα τη βρει και θα με ανακηρύξει προφήτη -για να ακριβολογώ, έναν από τους χιλιάδες προφήτες που έκαναν την ίδια σκέψη με μένα!
Κάποτε, ο πατέρας του κολλητού μου μού είχε πει μια ιστορία: μια φορά είχε πει στον πατέρα του ότι κάποτε ο Άνθρωπος θα πατήσει το πόδι του στο φεγγάρι! Τότε ο πατέρας του, αυστηρός, λιγομίλητος, βλοσυρός, «παλαιών αρχών», άνθρωπος της εκκλησίας, της οικογένειας και της βολής, τον κοίταξε με μάτια μικρά σαν καρφιά, συνοφρυωμένος, και χωρίς να πει λέξη, χωρίς να συσπαστεί ούτε ένας μυς του προσώπου του, τού έριξε ένα δυνατό χαστούκι που τον έκανε να στριφογυρίσει σα σβούρα. Ήταν το δυνατότερο χαστούκι που είχε φάει ποτέ. Λίγους μήνες αργότερα, η ανθρώπινη διανόηση, η επιστήμη, η τεχνολογία, ο ανθρώπινος νους με το ύψιστο επίτευγμά του, τον ορθολογισμό, έδινε το δυνατότερο χαστούκι που είχε φάει ποτέ ο σκοταδισμός, η συντήρηση, η δεισιδαιμονία, ο φόβος και η φαντασιοπληξία! Ένα χαστούκι τόσο δυνατό, που ο απόηχός του ακόμα συγκλονίζει!